Sztuka perswazji w starożytnych Chinach
Chińska sztuka perswazji jest fascynującym zagadnieniem, nic więc dziwnego, że opowiastki alegoryczne były używane w dyskursie politycznym, społecznym i filozoficznym. Dr Marcin Jacoby w książce „Sztuka perswazji w starożytnych Chinach” przedstawia bogatą tradycję tych krótkich narracji, popularnych zwłaszcza w okresie Walczących Państw.
Sztuka perswazji w starożytnych Chinach
„Anegdoty historyczne i opowiastki alegoryczne wykorzystywane były w okresie Walczących Państw w ściśle określonych funkcjach praktycznych. (...) Pojawienie się i rozkwit opowiastki alegorycznej to wynik współobecności wielu czynników natury politycznej, społecznej i kulturowej, które razem nie tylko wykreowały odpowiednie środowisko do wykształcenia się wysublimowanej metody prowadzenia perswazji, ale przede wszystkim stworzyły zapotrzebowanie na ten rodzaj komunikacji.”
Prof. dr hab. Lidia Kasarełło:
Chińska sztuka perswazji odsłania czytelnikowi korzenie fascynującego fenomenu, jakim jest starożytna retoryka w Chinach. Opowiastka alegoryczna z IV–III w. p.n.e. tworzy swoistą wspólnotę gatunkową z wybitnymi tekstami politycznymi, polemicznymi i filozoficznymi, a także z anegdotami i exemplami historycznymi, na których przez wieki wzrastała cywilizacja Państwa Środka. Sięgamy do prawdziwych źródeł języka i kultury w tej niezwykłej, zajmującej, chwilami bardzo zabawnej opowieści o sztuce przekonywania.
Partnerem merytorycznym wydania jest Uniwersytet SWPS
O autorze
dr Marcin Jacoby
Sinolog. Specjalizuje się w kulturze Chin starożytnych (filozofii, literaturze), historii i teorii chińskiej estetyki i sztuki dawnej (do XX w.) oraz literaturze klasycznej, szczególnie piśmiennictwie filozoficznym okresu przedcesarskiego. Interesuje się również aspektami Chin współczesnych: polityką, kulturą, społeczeństwem. W szczególności skupia się na analizie ustroju politycznego i przemianach społecznych, poszukiwaniu cech wspólnych między pradawnym cesarstwem, a dzisiejszą potęgą gospodarczą coraz bardziej widoczną na arenie międzynarodowej. Naukowo interesuje się kulturą chińskich erudytów oraz tłumaczeniem literatury klasycznej. W ramach Projektu Azja, którym kierował w Instytucie Adama Mickiewicza w latach 2008-2017, zajmował się organizacją polskich wydarzeń kulturalnych w Chinach, Republice Korei, Japonii i Indiach. Był również tłumaczem ustnym (język angielski i chiński). Wykładowca w Zakładzie Sinologii Wydziału Orientalistycznego Uniwersytetu Warszawskiego w latach 2004-2017. Pracownik Zbiorów Sztuki Orientalnej Muzeum Narodowego w Warszawie w latach 2002-2008. Autor książki popularnonaukowej „Chiny bez makijażu” (2016), uznanej przez ekspertów - sinologów za przystępny i fachowy przewodnik po Chinach. Współautor podręcznika do nauki języka chińskiego: „Współczesny język chiński. Mówię i piszę po chińsku”(2008). Autor tłumaczeń dzieł literatury chińskiej. Na Uniwersytecie SWPS prowadzi zajęcia z zakresu wiedzy o Chinach i Azji Wschodniej: literatury, sztuki i dyplomacji kulturalnej.