Pozycja smaku. Jedzenie w granicach sztuki

Jedzenie jest czymś prymarnym dla naszego funkcjonowania biologicznego, ale również jest niezwykle istotnym elementem kultury. Nieprzypadkowo wszystkie ważne zdarzenia w naszym życiu, od narodzin po śmierć, świętujemy przy stole. Jednocześnie w tradycji filozoficznej zmysł smaku nie był uważany za godny poważnego namysłu. Sfera odżywiania stanowiła temat dość przyziemny i mało istotny, temat, z którym antropocentryczny świat intelektualistów nie chciał się mierzyć. Estetyzacją spożywania pokarmu, jego przygotowaniem, podaniem zajmowały się kobiety. Food studies odkrywają jedzenie na nowo dla interpretacji ludzkiej egzystencji. 

Książka jest wysoce intertekstualna: absorbuje i transformuje (Julia Kristeva) teksty i obrazy z różnych epok i z różnych kultur. Interpretacja owych tekstów i obrazów – zawsze własna – wskazuje na niezwykłą wiedzę, orientację intelektualną biegłość autorki w wielu dziedzinach nauki. Rozważania teoretyczne podporządkowane są pytaniu: czy jedzenie jest sztuką? Czytelnik dowie się, jak na nie odpowiadali wybitni myśliciele i myślicielki, a zarazem pozna ich upodobania kulinarne. Co jadł Kant, co było daniem popisowym Hume’a i dlaczego Sartre stronił od skorupiaków, a Giard unikała gotowania? Dorota Koczanowicz tworzy swoistą komparatystykę jedzenia; jeśli można tak rzec: porównawcze sztuki kulinarne – przez pryzmat humanistyki. (...) Szczególną uwagę poświęca ona praktykom artystycznym od F.T. Marinettiego, Abramoyić i Ulaya oraz Marthy Rosler do Julity Wójcik, Elżbiety Jabłońskiej, Anny Królikiewicz, Marije Vogelzang, a w szczególności Daniela Spoerriego. Twórczość tego ostatniego doczekała się interpretacji autorki w pierwszoosobowej opowieści. Z kolei rozważania o sztuce RirkritaTirayaniji przenoszą nas do kultury tajskiej, dzięki czemu książka wzbogaca się o perspektywę postkolonialną. Spotkanie i – dodałbym – gościnność wobec Obcego to doświadczenie mocno obecne we współczesnej sztuce jedzenia.