Religijność i duchowośćjako wyznaczniki dobrostanu hedonistycznego i eudajmonicznego
Szczęście można zdefiniować zgodnie z dwiema przeciwstawnymi filozoficznie tradycjami: hedonizmem i eudajmonizmem. Hedonizm przyrównuje szczęście do przyjemności, natomiast eudajmonizm utożsamia je z ludzką zdolnością do realizacji planów. Badania prowadzone przez dr. Jarosława Piotrowskiego mają ustalić, czy religijność i duchowość mogą mieć wpływ na dobrostan w ujęciu hedonistycznym i eudajmonicznym.
Opis projektu
W dotychczasowych badaniach nad religijnością i duchowością uzyskiwano sprzeczne wyniki, być może dlatego, że w badaniach tych nie rozróżniano między tymi dwoma konceptami.
Celem tego projektu jest zbadanie wpływu religijności i duchowości na dobrostan hedonistyczny i eudajmoniczny, oraz przeanalizowanie potencjalnych mediatorów relacji między religijnością, duchowością a hedonistycznym i eudajmonicznym dobrostanem w postaci motywów społecznych: samooceny, poczucia sensu, przynależności, oraz poczucia kontroli.
Badanie będzie miało charakter korelacyjny, zostanie przeprowadzone na grupie 500 dorosłych osób, a pomiary zostaną powtórzone po 3 i 6 miesiącach.
Celem tego badania jest również uporządkowanie dotychczasowej wiedzy w tym temacie, oraz znalezienie odpowiedzi na pytanie, czy religijność i duchowość mają wpływ na dobrostan.
Wpływ na sprzeczne wyniki badań ma również fakt, że w poprzednich badaniach nie uwzględniano różnych form dobrostanu. Ponadto, badania podłużne prowadzone na populacjach innych niż studenckie i kliniczne (zwłaszcza w próbach reprezentatywnych) wciąż są rzadkością. Z tego powodu wdrożenie proponowanego projektu badawczego pomoże wyjaśnić ważny problem jakim jest relacja między religijnością, duchowością a dobrostanem.
Badania nad związkiem religijności i duchowości z subiektywnym dobrostanem stały się w ostatnich latach modne. Panuje w nich obecnie duży chaos. Brakuje badań nad osobami innymi niż studenci i pochodzącymi z kultur innych niż anglosaska, oraz badań podłużnych. Proponowane badanie ma na celu uporządkowanie wiedzy poprzez zastosowanie jednocześnie miar religijności, duchowości i różnych form dobrostanu, oraz wypełnienie luk w dotychczasowej wiedzy poprzez przeprowadzenie podłużnego badania na próbie reprezentatywnej.
Włączenie motywów społecznych, jako możliwych mediatorów, pozwoli pogłębić zrozumienie mechanizmu leżącego u podstaw związku religijności i duchowości z dobrostanem. Z drugiej strony, przeprowadzenie badania podłużnego umożliwi wysunięcie wniosków przyczynowo-skutkowych.
Projekt jest częścią planowanego szerszego programu badawczego, którego celem jest stworzenie modelu testowego opisującego wpływ religijności i duchowości na dobrostan w perspektywie międzykulturowej.